چرا امیررضا دلاوری من بهتر از شماست

اینگونه رفتارها و اقدامات امپراتور، در مجموع باعث شکلگیری چهار شورش بین سربازان و نظامیان بیزانسی شد. گفته میشود در لیلة المبیت به هجرت محمد کمک کرد و محمد پس از مهاجرت به مدینه و ایجاد پیمان برادری بین مسلمانان، او را به عنوان برادر خویش انتخاب کرد. ↑ «تصویب عنوان «دانشکدگان» برای پردیسهای غیرخودگردان». اسکلت ساختمان از نوع بتنی با نمای آجری بوده و از سیستم چیلر و هواساز برای سرمایش و گرمایش آن استفاده می شود که شامل تالارهای مطالعه، مخزن کتاب، مرکز آموزش های الکترونیکی، مرکز انفورماتیک و… این ساختمان شامل فضاهای اداری، اتاق کار اساتید، کلاس های درس، تالار فرهنگ و… گفتنی است تالار فرهنگ به عنوان بزرگ ترین تالار دانشکدگان فارابی با ظرفیت ۶۰۰ نفر در این ساختمان قرار دارد که در سال ۱۳۹۳ به بهره برداری رسیده است. امیررضا دلاوری متولد 17 مرداد 1355 در تهران ، بازیگر سینما و تلویزیون است .امیررضا دلاوری تا دیپلم بیشتر درس نخواند اما از 18 سالگی با تئاتر شروع و سپس در 19 سالگی جلوی دوربین رفت و حالا امیررضا دلاوری در نواختن سازهای تار و تمبک نیز مهارت دارد .امیررضا دلاوری به عنوان فرزند اول به دنیا آمد .امیررضا دلاوری پدرش بازنشسته نیروی هوایی و مادرش معلم ریاضی بود و دو برادر کوچکتر از خود بنام های احسان و اشکان دارد.

او توانست نزد مادرش آموزش ببیند و درس بخواند. او در دوران زمامداریش، هیچ جنگی برپا نکرد و جز ازبکان که یک بار به نیشابور حمله کردند و شکست خوردند، هیچ نیروی بیگانهای به شهرها و روستاهای ایران تجاوز نکرد. گفتهاند نعمان از خسرو اطاعت نکرد و از دادن دختر خود به او امتناع ورزید. این شهر با زیستبوم جلگهای-کوهپایهای و کوهستانی خود در سراسر سال و به ویژه در روزهای نوروز پذیرای شمار بسیاری از گردشگران است. در آن زمان فرقههای مسیحی بسیاری بودند که از خوانش مورد نظر دینی تبعیت نمیکردند و قابلیت این را داشتند که مورد تعقیب قرار بگیرند. هر چند برخی نوشتههای موجود مربوط به آن زمان چنین مینمایاند که آنان پرچمی مزین به همای طلایی یا شیر طلایی حمل میکردند. شاه اسماعیل دوم قضاتی را که در امير رضا دلاوري زمان پدرش از وظایفشان فاصله گرفته بودند عزل کرد و اشخاص جدیدی را به جای آنان منصوب کرد. این ساختمان در سال ۱۳۸۱ با زیربنای ۱۰۲۵ مترمربع در دو طبقه به بهره برداری رسیده است که شامل دو تالار (تالار امام خمینی (ره) با گنجایش ۲۸۰ نفر و تالار دکتر کی نیا با گنجایش ۱۳۰ نفر) و مرکز مشاوره است. ᠎Post w᠎as cre​ated  by GSA Co ntent ​Ge ne᠎ra᠎tor DE MO!

این ساختمان در سال ۱۳۸۱ با زیربنای ۳۴۲۰ مترمربع به بهره برداری رسیده است. این ساختمان با زیربنای ۴۷۰ مترمربع به صورت دو سوله مجزا در سال ۱۳۸۶ به بهره برداری رسیده است. در حال حاضر بخش عمده این ساختمان مورد استفاده دانشکده مهندسی است. برای صرفه جویی در مصرف آب نیز از سیستم آبیاری قطره ای و مکانیزه در بخش اعظم این فضا استفاده شده است. و در خلال جنگ ایران و عراق نیز به دفعات توسط موشکهای ارتش عراق، مورد حمله قرار گرفت. قصر روناش یا رعناش(Gasr-o-Rovnas): روناش نام باستانی و پنج هزار ساله ی؛ دژپل؛ یا دزفول از شهرهای کنونی ایران است و نیز پلی که در زمان شاپور اول بر روی رودخانه دز بنا گردید پل روناش یا رعناش نامگذاری شد دژی به همین نام برای پاسداری از این پل بنا گردید که به آن قصر روناش یا رعنا میگفتند. نام روناش تا سدهٔ دهم هجری همچنان بر سر زبانها بود تا اینکه در دوران شاه اسماعیل صفوی به؛ رعناش؛ بدل گردید. روناش (Rovnas):این نام تا اوایل قرن دهم ه.ق رواج داشتهاست تا اینکه سرانجام در سال ۹۱۴ ه.ق در دوره صفویه و در زمان شاه اسماعیل اول دگرگونی یافته و رعناش (Ranas) گردیدهاست.

دژپل ازنام همان پل مشتق منبع گردیدهاست. دژپل(Dzhpl): از ۱۷۵۰ سال قبل که پل قدیمی دزفول بر رودخانه دز بنا شد، نام این شهر را دژپل گذاشتهاند. بررسی یک دورهٔ آماری آب و هوایی نشاندهندهٔ آن است که حداقل درجهٔ حرارت دزفول ۱۵ درجه و حداکثر آن ۴۵ درجه سانتیگراد است. ابن سرابیون در کتاب جغرافیای تاریخی سرزمین خوزستان مینویسد: دزفول یعنی دژ پل که منظور قلعه پل باشد که در کنار رودخانه دز در جنوب شهر سابق جندی شاپور جا دارد و نیز معروف است که میگویند به فرمان شاپور اول ساخته شدهاست؛ که به همین مناسبت آن شهر نیز به همین نام موسوم شد. است و به منظور رفاه حال جانبازان و معلولان به یک دستگاه آسانسور مجهز گردیده است. معمولاً دژ به معنی قلعه است ولی در اینجا منظور یک دژ طبیعی میباشد که در ۴۸ کیلومتری دزفول در کنار رود دز قرار گرفته و یکی ازمهمترین استحکامات کوهستانی ایران بهشمار میآید. ابتدا کارگزار حاکم همدان شد و در یکی از سفرها در آب رود ارس غرق شد، اما پس از سه روز از آب نجات پیدا کرد و پس از آن همراه با جمعی از درویشان به سرزمینهای عثمانی، مراکش و مصر سفر کرد.